„Niechaj na wieki będzie krzykiem rozpaczy i przestrogą dla ludzkości to miejsce,
w którym hitlerowcy wymordowali około półtora miliona mężczyzn, kobiet i dzieci,
głównie Żydów z różnych krajów Europy.”
Jesień w Polsce to czas szczególny. Pora, kiedy dni robią się krótsze, przyroda ukazuje swe najpiękniejsze barwy, a ludzie zatrzymują się na moment, by zapalić świeczkę tym, którzy odeszli. I właśnie teraz, w tym niezwykłym okresie, klasa 5tż wybrała się z wizytą do Państwowego Muzeum Auschwitz Birkenau.
Uczniowie przygotowywali się do tego wyjazdu od początku roku szkolnego, ale czy można się przygotować do spotkania z bezmiarem zła, wyrządzonemu człowiekowi przez drugiego człowieka? Tylko dlatego, ze ten drugi mówił innym językiem, celebrował inne święta, posiadał dobra, które ktoś postanowił zabrać dla siebie?
Idąc za przewodnikiem przez tunel, w którym wybrzmiewały imiona i nazwiska pomordowanych, przechodząc przez bramę z cynicznym napisem „Arbeit macht frei”, składając kwiaty pod ścianą śmierci, spoglądając na ruiny komór gazowych i krematoriów, nie można nie zadać sobie pytania, czy tragiczne wydarzenia, które rozegrały się w tym miejscu, czegoś ludzi nauczyły. Chciałoby się na to pytanie odpowiedzieć twierdząco, ale czy można…?