Miałem dziś sen niesamowity! Wokół szumiała lasu zieleń,
a ja gadałem z dębem starym, i dąb był moim przyjacielem.
- Usiądź tu przy mnie! – szumiał cicho. –
Oprzyj się. Głowę przytul do mnie,
a ja przed wiatrem cię osłonię
i dam wytchnienie twoim oczom.
- A co mi dasz w upalny dzień?
- Dam odpoczynek, chłód i cień.
- A kiedy z nieba lunie deszcz?
- Będę twym parasolem. Chcesz?
(…)
Człowiek nie może żyć bez drzew.
Więc choćby raz na parę lat
zasadźmy drzewko.
Albo krzew.
Niech się zieleni wiosną świat!
Natalia Usenko: Drzewo
Posłuchaliśmy głosu poetki i w ramach projektu: (Od) nowa (program fundacji Szkoła z klasą: Impuls. Szkolny warsztat zmian) zasadziliśmy drzewo (nawet kilka). I krzew też. Nie będziemy się przecież ograniczać.
Drzewka, stare odmiany jabłoni, podarował naszej szkole Śląski Ogród Botaniczny z Mikołowa, a krzew – magnolię – zakupiła klasa 1k, która zobowiązała się dodatkowo, że będzie o niego dbała przez najbliższe 3 lata, czyli do końca nauki w naszej szkole.
Dziękujemy tym, którzy wsparli nas w zakupach. I tym, którzy pomagali sadzić. Za roślinki, za ciężką pracę, za uśmiech, pomoc i życzliwość.
A teraz… niech się zieleni. I rozkwita. Na biało (jabłonki) i różowo (magnolie). I wszystkimi kolorami wiosny, lata oraz jesieni…
